Vadertje Staat (Burg in Thailand)



Home
20071211

Zat pas geleden in het lokale barretje vlakbij wat biertjes te drinken. De 3 gezelschapsdames die er werkten waren in gesprek. Ik legde mijn oor te luister en alhoewel ik niet al het Thai versta, begreep ik wel waarover het ging.


(click on pic for larger)
Het viel niet mee voor de dames om geld te maken. Ok, ze kregen gratis verblijf en eten maar de "extra's", klanten die hun extra inkomsten kwamen brengen, waren toch beduidend minder dan men voorspeldde, daar in het hoge Noorden van Thailand.

De meeste vrouwen die hier in de bar, hotel of restaurant werken komen uit Isaan. Dat is het hoge noorden van Thailand. Dorre streek, weinig mogelijkheden tot landbouw (droge grond) en het armste deel van Thailand. Een maandsalaris aldaar van 3.000 Thai Baht (70 €) is heel normaal.

Nu zult u meteen denken: '70 euro per maand? Huh? Daar kan toch geen mens van rondkomen!'.

Daar kunnen ze prima van rondkomen. Hoeveel procent van jouw inkomen gaat naar je huisvesting? 15%? 20%? Of misschien wel 25%? In Isaan waarschijnlijk minder. Daar kost een woning gemiddeld 500 baht per maand. Dat is 17%.
Eten? Een vol bord gebakken rijst kost 5 baht. Men kan dus in theorie 600 borden per maand rijst eten. Kan jij 600 keer een bord eten koken per maand? Als we 1 maaltijd op 5 euro schatten moet u al minimaal 3.000 euro per maand verdienen.

Afijn, een hele normale gewoonte: andermans situatie projecteren op je eigen situatie en daar meteen een waardeoordeel over vellen, niet gehinderd door enige kennis.

Maar je wilt als jonge vrouw of man, opgegroeid in Isaan, soms meer. Je wilt een mobieltje. Je wilt een heuse motorbike! Papa en mama maken 3.000 per maand, zelf maak je er ook nog eens 2.000.

Dan hoor je van vrienden dat je in Bangkok 8.000 per maand kan verdienen. Of dat je in Phuket heel erg rijk kan worden omdat daar zoveel rijke toeristen rondlopen.

En ze gaan naar Bangkok. Daar gaan ze harde schijven in elkaar draaien. Het zijn lange dagen, 10-12 uur per dag. Maar dacht u dat ze op de velden in Isaan korter werkten? Dat ze daar geen 10 uur op het veld stonden? En 6 dagen per week. Of dacht u dat ze thuis in Isaan maar 5 dagen in de week werkten?

De werkwillenden gaan naar Bangkok omdat zij denken dat zij en de familie er beter van worden. Niemand dwingt hen om naar Bangkok te gaan. Niemand dwingt hen om in die fabriek te gaan werken. Ze doen dat uit vrije wil.

Terug naar de bar: de meiden zat er aan te denken om naar Bangkok te gaan en daar "hard dis" (harde schijven) te gaan maken. Ja, zei ik, maar lange dagen, 12 uur per dag. Zo? antwoorden ze. Hier maken we 7 dagen in de week en verblijven de hele dag op ons werk. Ik gaf ze groot gelijk. Als je denkt dat je je lot van jou en je familie kan verbeteren, doe het! Alles enkel en alleen op vrijwillige basis.

Toen hoorde ik dit op de Nederlandse staatstelevisie. Luister:



(Also available: mp3)

Dat is Veronica. Hijgende schreeuwende stem. Die vertelt ons dat de Thaise werknemers worden uitgebuit.

Wat? Geen Veronica? Wie dan?

Het is de Vara, diezelfde omroep die 20 jaar geleden bij de opkomst van de commercielen zo meewarig lachten en de commercielen verketterden vanwege haar goedkope en armzalige programma's en schreeuwerige presentatie. Die omroep? Ja. Ze zijn ook maar gaan schreeuwen, ze hadden bijna geen kijkers meer.

5 minuten tenen krommen. Kassa van de VARA. Ik heb deze 5 minuten tegen de laagste kwaliteit (waste of space) voor je klaargezet om te bekijken:



Eerst krijgen we een excuus-Marokkaan als presentator die de toon zet:

"Dat veel kleren in Azie geproduceerd worden door jonge mensen die de hele dag voor weinig aan het werk zijn weten we inmiddels wel".

Dat veel jonge mensen in NL de hele dag NIET werken, NIETS doen en hun handje ophouden bij Papa weten we ook inmiddels wel.

Vervolgens wordt er een gesubsidieerde "do-gooder" bijgehaald, Irene Schipper, die vanuit haar grachtenpandje ons even gaat vertellen hoe de economie moet gaan lopen en wat zij daaraan belangrijk vindt. Ze is van de SOMO (stichting onderzoek multinationale ondernemingen), een clubje dat zich bij de overheden naar binnenlikt met mooie onderzoeksplannen. U betaalt dat uiteraard.

En wat vind onze "do-gooder"?

"Voor hele lage lonen..."

Mevrouw vindt het hele lage lonen. Laag voor wie? Laag voor Thaise begrippen? Het is hier een uitstekend loon. Als het geen goed loon was gingen de mensen er echt niet werken, geloof me. Er wordt toch niemand gedwongen daar te werken? Volop keuze. De werknemers nemen die "slechte" werkomstandigheden en "lange" werktijden graag op de koop toe, het is voor hen een prima salaris.

"Erbarmelijke werkomstandigheden..."

Mevrouw vindt de werkomstandigheden erbarmelijk. Zij zou er niet willen werken. Zij zit liever in haar gesubsidieerde grachtenpandje, sociale clichees te braken.

Dan vraagt de presentator zich af, het is immers de PvdA:

Wat kunnen wij hier betekenen voor de Aziatische werknemer?"

Wat jullie kunnen betekenen? Blijf in godesnaam weg hier! Blijf aub met je socialistische tengels van deze vrijwillige samenwerking af, wil je? Dáár zijn ze mee geholpen. Elke overheidsinterventie brengt enkel tegenspoed.

Burg in Thailand
Datum: 20071211
Burg werkt met openSUSE 10.2 (i586)
Home

 
Burg is geboren in 1966 en leeft sinds 2001 in Thailand waar hij zijn geld verdient.

Burg is als bedrijfeconomist afgestudeerd aan de KUB en heeft ook een Master (of Information Management) afgerond.

Burg volgt het Nederlandse nieuws dagelijks.